اکسیر طول عمر

حدود 60 سال پیش یک زن ژاپنی به ناحیه کاگاساک در روسیه سفر کرد و از روبرو شدن با افراد زیادی که جملگی بیش از یکصد سال داشتند شگفت زده شد.او به مرد 130 ساله ای برخورد که با زن 80 ساله خود صاحب فرزندی سالم شده بودند .زن ژاپنی که حیرت کرده بود سعی کرد راز جوان ماندن زن 80 ساله را حتی یک چروک به صورت نداشت کشف کند.وی پی برد در هر خانه این ناحیه پیر وجوان روزانه یک سوم لیتر چای کومبوچا مصرف می کنند.

مشکلاتی که در کشت کامبوچا بروز می کنند و چند نکته مهم دیگر

وقتی با قارچ زنده سر و کار داریم، هر اشتباهی می تواند زیانبار و حتی مهلک باشد. چنانچه تنظیم دما بدرستی انجام نگیرد و یا مایع طولانی تر از حد معمول نگهداری شود، قارچ ممکن است بیش از حد لزج شود. در چنین وضعیتی قارچ را با آب لیمو و یا سرکة انگور بشویید و مجدداً از آن استفاده کنید. چنانچه ضروری نباشد، قارچ را نشویید. همیشه سر ظرف را به اندازه 5 سانتیمتر خالی بگذارید. حتماً باید به ازای هر لیتر آب 80 گرم شکر به کار برده شود.

وقتی قارچ کپک می زند، اصلاح آن دشوارتر است. دمای خیلی کم و یا محیط آلوده می تواند شرایط کپک زدگی را فراهم آورد. در چنین حالتی، شربت را دور بریزید و قارچ را به طریقی که قبلاً ذکر شد بشویید. 10 درصد شربت را از ظرف دیگری که قبلاً تهیه کرده اید استفاده کنید. چنانچه همین یک ظرف شربت را داشتید می توانید از سرکه (سرکه کومبوچا بهتر است) استفاده کنید، بعد از چند روز شربت باید بویی شبیه به بوی میوه و سرکه داشته باشد. این بو علامت خوبی است و بر صحت جریان تخمیر دلالت می کند. نباید بوی کپک زدگی به مشام برسد. البته بهترین راه این است که قارچ را هم دور بیندازید (برای احترام به قارچ آنرا همیشه زیر خاک دفن کنید) و از یک قارچ سالم بهره بگیرید و نکات لازم را بدقت رعایت کنید.

در مناطقی که مگس سرکه یافت می شود، لازم است در ظرف را با ململ بپوشانید. و با کش محکم کنید تا حشرات داخل ظرف نشوند و تخم ریزی نکنند.

توجه: قارچ مرده و نا سالم نمی تواند بدرستی عمل کند و شربت حاصل از آن سالم نخواهد بود.

نیکوتین سمی کشنده برای قارچ

دود توتون باعث مرگ قارچ می شود. قارچ نمی تواند دود توتون را تحمل کند. چنانچه گاهی دودی از لوله بخاری بیرون بیاید، صدمه چندانی به قارچ نمی زند. البته در این حالت نیز شربت بوی دود می گیرد و حتی تا چند نوبت بعد نیز این بو باقی می ماند. توتون نمونه کاملی از استفاده بشر از محصولات زیانبار موجود در طبیعت به شمار می آید. به هر حال، حتی عوارض نامطلوب محصولات موجود در طبیعت نیز گاهی به درد می خورند. مثلاً، با دم کردن چای توتون و پاشیدن آن در حیاط، می توان حشرات را فراری داد. تحت هیچ شرایطی نباید باقیمانده توتون را در ظروف آشپزخانه نگه داشت، زیرا چنانچه کسی به اشتباه از چای آن بنوشد، حتی تا آستانه مرگ نیز پیش می رود.

قارچ اضافی برای مواقع اضطراری

قارچ کومبوچا نیز مانند هر موجود زنده دیگری می تواند در معرض خطر قرار گیرد. همیشه یک قارچ در یخچال داشته باشید تا در چنین موردی بتوانید کشت قارچ را ادامه دهید. قارچ را در شیشه ای بگذارید و روی آن را تقریباً با یک چهارم لیتر شربت کومبوچا بپوشانید و در شیشه را محکم ببندید. شربت بتدریج ترش می شود و بعد از 3 تا 6 ماه به صورت سرکه استفاده می کنید، متوجه خواهید شد که عمل تخمیر سریعتر صورت می گیرد و لایه جدید زودتر از معمول روی قارچ تشکیل می شود. 

دوره حیات قارچ

چنانچه نکات لازم را در مورد قارچ رعایت کنید، چند ماهی زنده می ماند. از یک سو روی سطح فوقانی قارچ لایه های جدیدی تشکیل می شوند و از طرف دیگر لایه های سطح زیرین قارچ می میرند. در روش پرورش هفتگی که شما انجام می دهید هر قارچ را می توانید 4 تا 5 بار بیندازید. چنانچه بخوبی از قارچ مراقبت کنید، می توان آن را از نسلی به نسل دیگر منتقل کرد، چنانچه که طی هزاران سال این کار انجام گرفته است.

عصاره کامبوچا برای مبتلایان به دیابت و هنگام سفر

در اوخر دهه 1920 دو محقق به نامهای ویچفسکی و هرمن، کومبوچا را به صورت عصاره تهیه کردند. هدف از این کار، تهیه محصولی خالص با غلظت زیاد برای انجام تحقیقات بود. این محصول تحت عنوان قطره کومبوچا یا کومبوچال تمام موادی را که در کومبوچای معمولی وجود داشت، دارا بود. از آمار به دست آمده از مرکز طبی پراگ چنین بر می آید که آزمایشهای انجام شده نشان می دهد که مصرف کومبوچا در پیشگیری از پیری و گرفتگی سرخرگها بسیار مؤثر بوده است.

نظریه فشردن قارچ کومبوچا، برای اولین بار توسط محقق سرشناس، دکتر اسکلنر مطرح شد. محصول بدست آمده قطره کومبوچای D1 (نشان دهنده درجه رقیق کردن 1 به 10 است.) نام گرفت. علاوه بر آن، تنتور کومبوچا نیز عرضه شد. بهره گیری از قطره برای درمان امراض موجب شهرت دکتر اسکلنر تا سالها بعد از مرگ او شد. کسانی که نمی خواهند مصرف کومبوچا را قطع کنند می توانند به هنگام سفر عصاره آن را که قابل حمل است بکار ببرند. گفته می شود که کومبوچا در کاهش عوارض ناشی از مسافرت که خیلی ها دچار آن می شوند، بی تأثیر نیست. قطره و یا عصاره کومبوچا از تمام خواص شربت با میزان غلظت بالا برخوردار است. طریقه مصرف آن به صورت 15 تا 20 قطره در مقداری آب تا سه بار در روز توصیه می شود. قطره و عصاره کومبوچا برای مبتلایان به دیابت از اهمیت زیادی برخوردار است. برای این افراد استفاده از قطره بیشتر توصیه می شود زیرا با توجه به تغییر میزان شکر در کشتهای خانگی بهتر است آنها از انواع ترش تر شربت و یا کشتهای طولانی تر از معمول استفاده کنند. 

آثار دراز مدت کامبوچا

هیچ چیز نباید به مدت طولانی مصرف شود زیرا بدن به آن عادت می کند و آثار لازم را نخواهد داشت. آزمایش روی حیوانات نشان داده که درمان با ویتامین وقتی در مدت زمان محدود صورت گرفته نتایج بهتری نسبت به مصرف مداوم آن داشته است. علاوه بر این، از نظر اقتصادی نیز حایز اهمیت است.

تا چه مدت می توان کومبوچا نوشید؟ پاستور ویدینجر بخاطر می آورد که یک بار چنین نامه ای دریافت کرده بود: « از طریق دوستی یک قارچ کامبوچا بدست آوردم و پرورش آن را شروع کردم. این شربت را باید پیوسته مصرف کنم یا اینکه با فواصلی نوشیدن آن را قطع کنم؟ وقتی نوشیدن آن را متوقف کردم، چگونه قارچ را زنده نگه دارم؟» جواب او چنین بود: «مدت زمان هر درمانی به انگیزه فرد بستگی دارد. اگر منظور سالم زندگی کردن است، من توصیه می کنم به مدت سه هفته روزانه یک هشتم لیتر قبل از غذا بنوشید، بهتر است. مثلاً از چهاردهم ماه که قرص ماه کامل است، شروع کنید و تا یک هفته قبل از ظهور قرص ماه بعدی ادامه دهید. اگر می خواهید ناراحتی خاصی مانند مشکلات دفع، ضعف کبد، رماتیسم، نقرس و یا کیفیت خون را معالجه کنید، توصیه می کنم روزانه سه هشتم لیتر کومبوچا طی 3 تا 6 ماه بنوشید. بعد به مدت یک ماه قطع، و مجدداً شروع کنید. استفاده مداوم از آن توصیه نمی شود زیرا بدن نیاز به استراحت ما بین دو دوره درمان دارد تا به طور صحیح از کمکی که به آن می شود استفاده کند. وقتی بین دو دوره درمان استراحت می کنید، هنگام شروع دوره جدید آثار بهتری را احساس خواهید کرد.»

این امر را فرضیه عدم تسلسل می خوانند که امروزه توسط عده ای از متخصصین کومبوچا توصیه می شود تا بدن بتواند به حالت تعادل تثبیت شده ای برسد.

تبدیل شکر در کامبوچا

مقدار شکر مصرفی برای تهیه کومبوچا، در نزد کسانی که به سلامت خود اهمیت می دهند تعجب آور است. این همه شکر!؟ پاسخ این است: بله! کشت کومبوچا نیاز به شکر سفید دارد تا زنده بماند (شکر تصفیه نشده درست عمل نمی کند). طی جریان تخمیر، شکر سفید به اسید لاکتیک و الکل تبدیل می شود. چنانچه شکر کمتر از 50 گرم، یعنی حدود یک چهارم لیوان باشد، قارچ از گرسنگی تلف خواهد شد.

پاستور ویدینجر جواب این سؤال را چنین می دهد: شکر به تنهایی ممکن است موجب اختلال در خون و بروز افسردگی شود. سالهاست که مردم از مصرف شکر امتناع می کنند و بیشتر متخصصین معتقدند که مصرف مداوم شکر روی کیفیت خون آثار نا مطلوبی می گذارد؛ در نتیجه کبد درست کار نمی کند و بر حالات ما تأثیر می گذارد. خوب، در مورد استفاده از شکر در تهیه کومبوچا چه می شود گفت. از آنجا که شکر در کومبوچا کاملاً تغییر ماهیت می دهد، هیچ عارضه ای از این قبیل نخواهد داشت. 

عسل به جای شکر

در نزد آگاهان در امور تغذیه و بهداشت، مصرف شکر همچنان مایه نگرانی است. اما، واقعیت این است که قارچ برای ادامه زندگی نیاز به شکر دارد. این شکر در خلال تخمیر به اجزای بی خطری تبدیل می شود. قارچ ما، با شکر مصنوعی از گرسنگی تلف خواهد شد. مصرف عسل نیز می تواند زیانبار باشد و به مرگ قارچ منجر شود. شکر برای تغذیه قارچ ضروری است. به همین دلیل است که بعد از کامل شدن جریان تخمیر، میزان شکر در طعم شربت حاصل از آن تغییری ایجاد نمی کند. مقدار مناسب شکر در دستورالعملهای مختلف بین 50 تا 200 گرم است. چنانچه کمتر از 50 گرم بکار برید، قارچ گرسنه خواهد ماند. مقدار بیش از 200 گرم نیز به آن معناست که مقدار شکر باقی مانده بعد از تخمیر بسیار زیاد خواهد بود که برای افراد دیابتی و کسانی که سرطان و یا بیماری های روده ای و شکمی دارند، زیانبار است.

چنانچه بخواهید کامبوچا را با عسل درست کنید، دمای 28 درجه سانتیگراد بسیار مهم است. به همین دلیل است که آزمایش در کوئینزلند که منطقه ای گرم است موفقیت آمیز بوده است. خانم جی جی از کوئینزلند روش بسیار ساده ای ابداع کرده و آن را برای مدت طولانی ادامه داده است. او یک بار در میان، عسل و شکر بکار می برد. در نتیجه قارچ یک هفته با عسل و یک هفته با شکر تخمیر می شود. بنابراین او همیشه کشتی با عسل دارد که با کشت معمولی مخلوط شده و نوشابه ای با طعم فوق العاده تولید کرده است.

آقای بیل کوریگان از کوئینزلند درباره تجربیاتش با عسل چنین می نویسد: زیر سؤال بردن عسل با منطق من هیچ جور در نمی آید؛ بخصوص که پیدایش نیشکر چندان قدمتی ندارد و مردم قدیم بدون وجود شکر کومبوچا تهیه می کرده اند. تنها مسئله ای که برای من مطرح است، مشکل دماست که در ماههای سردتر سال می تواند مسئله آفرین باشد. من همیشه چای سبز و بعضی گیاهان دارویی را جداگانه دم می کنم و می گذارم خنک شود. وقتی ولرم شد، عسل را به آن اضافه می کنم. دلیلش این است که هیچ آنزیمی نسبت به گرما بی تفاوت نیست. مقدار عسلی که باید بکار برد نباید کمتر از 4 قاشق غذا خوری برای هر لیتر آب باشد.

بیل گیاهانی چون گزنه، قاصدک، بومادران و اقطی را تازه به تازه از باغچه اش می کند و دو تا سه روز قبل از پایان دوره تخمیر به شربت اضافه می کند. او شیشه ها را تا دو ماه و نیم در حرارت معمولی زیر زمین خانه اش، در هوای گرم کوئینزلند نگهداری می کند. وقتی متوجه شد که طعم شربت بهتر شده و ترش نشده، بسیار خوشحال شد. در مناطق سردتر، بهتر است هنگام کشت کومبوچا با عسل از ظروف مخصوص که دما را کنترل می کنند، استفاده کرد. 

سرکه کامبوچا

بسیار اتفاق افتاده است که پرورش دهندگان کامبوچا وجود یکی از ظروف را فراموش کرده و تا چند هفته آن را باز نکرده اند. در چنین حالتی کومبوچا تبدیل به سرکه می شود و مانند هر سرکه دیگری قابل استفاده است. می توان آن را برای شستن قارچهای کپک زده و یا تقویت شربتی که کاملاً تخمیر نشده است، بکار برد. 

نگهداری کامبوچا

چنانچه از قارچتان مواظبت کنید شادمانی ناشی از برخورداری از زندگی سالمی نصیبتان خواهد شد. خود قارچ محصول زنده بسیار پایداری است. اگر تعداد زیادی قارچ دارید یا می خواهید به سفر بروید می توانید قارچ را در مقدار کافی از مایع خودش قرار دهید و در ظرف در بسته در یخچال نگهداری کنید. در این حالت، قارچ در حالتی شبیه به خواب زمستانی جانوران بسر خواهد برد. ظرفی که قارچ را در آن نگه می دارید باید تا نیمه پر باشد تا امکان تنفس برای قارچ وجود داشته باشد. در چنین شرایطی می توانید تا سه ماه قارچ سالمی داشته باشید.

امکان منجمد کردن قارچ قابل بحث است. بعضی ها معتقدند منجمد کردن قارچ بلامانع است ولی عده ای دیگر از جمله دکتر مینر عقیده دارند که بلورهای یخ به ساختمان قارچ آسیب می رساند. می توان با قارچهای مختلف انواع آزمایشها را انجام داد.

سؤالات متداول درباره کشت کامبوچا

                          

ازکجا بفهمیم که قارچ درست عمل می کند؟  

 اگر قارچ شما به ته ظرف فرو رفت تعجب نکنید. ممکن است حتی چند روز به همان حالت باقی بماند. قارچ ممکن است قبل از اینکه به دست شما برسد، مدتی در یخچال بوده است و در حال نیمه خواب زمستانی به سر برد. کربن دی اکسیدی که در شرایط گرم و فعالیت مجدد قارچ تولید می شود، آن را به موقع به سطح مایع خواهد آورد. حتی اگر قارچ در ته ظرف باقی بماند، باز قارچ بچه ای به اندازة سطح ظرف و با رنگ مایل به قهوه ای در صورت استفاده از چای سیاه، و مایل به سفید در صورت استفاده از چای سبز، تشکیل خواهد شد.

آیا اندازه و شکل قارچ اهمیت دارد؟  

 خیر؛ مادام که قارچ از یک مادر سالم به وجود بیاید، هیچ مشکلی وجود ندارد. یک تکه قارچ به اندازه 5 تا 10 سانتیمتر مربع به خوبی عمل خواهد کرد. گاهی قارچ بچه ای که از مادر جدا می شود، دارای سوراخی است که توسط حباب هوا و یا پارگی ایجاد شده است. این قارچ نیز بدرستی عمل خواهد کرد.

چنانچه برای مدتی به سفر برویم چه اتفاقی می افتد؟  

 قارچ کومبوچا، چنانچه در مایع کامبوچا و در ظرف در بسته در یخچال باشد به مدت 3 تا 6 ماه در حال استراحت بسر خواهد برد. لازم است فضای خالی بین قارچ و در ظرف وجود داشته باشد.

چند بار می شود از یک قارچ استفاده کرد؟  

حدود 5 تا 6 نوبت؛ زیرا بیش از این تعداد دفعات نمی تواند بدرستی عمل کند. همیشه یک قارچ بچه سالم در یخچال داشته باشید تا در موقع لزوم از آن استفاده کنید.

شنیده ام که طرف صاف قارچ باید رو به بالا باشد. آیا فرق می کند که کدام طرف رو به بالا باشد؟  

 در هر دو حالت قارچ جدید بر روی قارچ قبلی تشکیل می شود. در هر حال پرده های نازک و لزجی در سط زیرین قارچ پدید می آید. بهتر است طرف صاف قارچ رو به بالا باشد.

آیا قارچ نیاز به هوا دارد؟  

 بله، چنانچه کومبوچا را در قفسه گرم نگهداری می کنید در آن را کمی باز بگذارید تا هوا جریان داشته باشد. شیشه را نبندید ولی با پارچه ای روی آن را بپوشانید و با کش محکم کنید. بدون وجود اکسیژن، در جریان تخمیر، قارچ فعالیتی نخواهد داشت و شرایط نامساعد منجر به تشکیل کپک خواهد شد.

وقتی می خواهم به قارچ دست بزنم، آیا باید انگشترهایم را در بیاورم؟  

 این کار ضروری نیست. حتی می توانید قارچ را با قیچی تمیز ببرید و یا آب را در قوری برقی با المنت فلزی بجوشانید. فقط در جریان تخمیر است که نباید از ظروف استیل و یا آلومینیومی استفاده کنید (ظرف آلومینیومی تحت هیچ شرایطی برای استفاده در تخمیر توصیه نمی شود).

آیا زنان حامله و بچه شیرده می توانند کومبوچا بنوشند؟  

  بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. طی این دوره از مصرف کافئین بپرهیزید. بنابراین، می توانید از انواع چای گیاهی مانند مقدار کمی برگ تمشک، گل قاصدک، اقطی و گورگیاه استفاده کنید. از بکار بردن انبه بپرهیزید، زیرا ممکن است منجر به سقط جنین شود.

اگر کامبوچا ترش شد چه می شود؟  

این امر نشان می دهد که بیش از زمان لازم نگهداری شده است. در این حالت قابل خوردن است و ضرری ندارد و می توانید برای مطبوع کردن طعمش مقداری آب و یا آب میوه به آن بیفزایید. دفعه بعد زودتر به سراغ آن بروید. بهترین موقع وقتی است که نه ترش باشد و نه شیرین.

آیا در خلال تخمیر باید در جای تاریک باشد؟  

 برای جریان تخمیر احتیاجی به نور نیست. حتی نور می تواند موجب تأخیر در تخمیر شود. ثابت شده است که انواع قارچهای تک سلولی و ذرات موجود در کومبوچا، نسبت به نور خورشید و پرتو فرابنفش حساس اند؛ بنا براین حتماً آن را در سایه نگه دارید.

وقتی قارچ قادر به ازدیاد نیست چه باید کرد؟   

 ممکن است این اتفاق برای هر کس بیفتد. قارچ خسته می شود و قدرت خود را از دست می دهد و عمل تخمیر به کندی صورت می گیرد، در این حالت قارچ قادر به تکثیر نیست. در چنین وضعیتی شربت حاصل نیز بی مزه است. برای تقویت قارچ می توانید از چای سبز بهره گیرید و یا یک لیوان شربتی که از قارچ شاداب بدست آمده است در ظرفتان بریزید.

آیا کامبوچا یک نوشیدنی الکلی است؟  

  وقتی کومبوچا را کشت می دهید شکر تخمیر می شود که خود باعث پیدایش الکل است. مقدار الکل بستگی به میزان دما و مقدار شکر مصرف شده دارد. با مصرف حداقل شکر یعنی 50 گرم، شربت بعد از 14 روز دارای یک درصد الکل خواهد بود و بعد از 21 روز این مقدار به 3 درصد افزایش خواهد یافت. مصرف مقدار بیشتر شکر (150 گرم) شربت ممکن است بعد از 14 روز تا 2 درصد الکل داشته باشد.

در همان حال ممکن است شربت بسیار ترش شده و قابل خوردن نباشد. با مصرف مقدار لازم شکر یعنی 6 قاشق غذاخوری که معادل 80 گرم برای هر لیتر است و دوره تخمیر 5 تا 10 روز می توان گفت که میزان الکل تقریباً نا چیز خواهد بود. بنابراین می توان شربت را به بچه ها و نوجوانان نیز داد.

آیا می توان خود قارچ را خورد؟  

 این پرسش، بارها و بارها مطرح شده است. قارچ چیزی لزج و به سفتی چرم است! چندان اشتها آور به نظر نمی رسد. خوردن آن هیچ ضرری ندارد. تنها در یک مورد پروفسور لیندنر، محقق آلمانی در مورد خوردن قارچ می گوید که چون توده لزج به آسانی از دیواره روده بزرگ عبور می کند در درمان یبوست مؤثر است. خود قارچ دارای همان خواص شربت است و البته به صورت غلیظتر می توان عصاره قارچ را گرفت و در فروشگاههایی که مواد غذایی بهداشتی می فروشند به معرض فروش گذاشت. اگر عصاره آن را به عنوان دارو می توان بکار برد پس چرا کسی نتواند در صورت تمایل خود قارچ را میل کند؟ ( مطالب بیشتر در بخش کومبوچا در دامپزشکی خواهد آمد)

بعد از تخمیر چگونه باید کامبوچا را نگهداری کرد؟  

 کومبوچا شربت زنده و انرژی زایی است که موجب سلامتی می شود. تخمیر آن با سرعت بیشتری در دمای بالا صورت می گیرد و وقتی در شیشه ریخته و در یخچال نگهداری می شود، روند تخمیر به کندی ادامه می یابد. چنانچه جای کافی در یخچال ندارید شربت را در جای خنک نگهداری کنید. در این حالت ممکن است ترش شود ولی هنوز سالم است. شربت ترش برای کسانی که دارای رژیم لاغری اند؛ بهتر است. در مورد شیشه هایی که برای مدت طولانی نگهداری شده اند، احتیاط بیشتری لازم است، زیرا ممکن است در اثر متصاعد شدن برخی گازها شیشه بترکد.

چه مقدار شربت می توان نوشید؟  

  کومبوچا (مانند روزه داری) برای کبد و دستگاه تصفیه بدن، سم زدا به شمار می آید. چنانچه برای شروع مقدار زیادی از آن را بنوشید، شاید ناراحتتان کند. توصیه می شود که با مقدار کم شروع کنید و مقدار آن را بتدریج افزایش دهید. برای شروع، سه بار در روز و هر بار دو قاشق غذاخوری از آن کافی است. در این صورت، علتی برای بروز ناسازگاری پیش نخواهد آمد. چنانچه به بیماری حادی دچارید و یا بدنتان بیش از حد ضعیف است، بهتر است حتی با میزان کمتری شروع کنید. در این احوال یک قاشق چای خوری سه بار در روز بسیار مناسب است. بعد می توانید مقدار آن را تدریجاً افزایش دهید. احتمال بروز برخی عوارض جانبی از قبیل سر درد، دل درد، تهوع، رخوت، خواب آلودگی، اسهال، یبوست، زدن جوش یا کهیر و نفخ، نزد بعضی افراد محتمل است. به هر حال، اینها واکنشهای موقتی اند و در افراد سالم بین یک روز یا یک هفته از بین می روند. برای مقابله با این ناراحتیها مقدار بیشتری آب بنوشید. کسانی که از قبل ناراحتیهای خاص دارند، چنانچه کومبوچا را با مقدار زیادی شروع کنند ممکن است منقلب شوند. در این صورت بهتر است از پزشک معالج خود راهنمایی بخواهند. قاعده کلی این است که چنانچه واکنشهای شدیدی بر اثر نوشیدن کومبوچا بروز کرد، مقدار آن را بکاهید یا چند روزی مصرف آن را قطع کنید و مجدداً با مقدار کم شروع کنید و کم کم بر آن بیفزایید. آثار نیکوی کومبوچا معمولاً در ضعیف ترین قسمت بدن بروز می کند و اعضای بدن را یکی یکی در بر می گیرد.

پاستور ویدینجر بیش از پنجاه سال کومبوچا نوشید و حتی شربتهایی از کشورهایی نظیر تایوان را نیز امتحان کرد. او پس از چنین تجربه ای گفت: «هر داروی طبیعی به ما زندگی می بخشد. موجودات زنده به بدن ما می رسند، جذب، و از طریق جریان خون در نقاط مختلف بدن پخش می شوند. وقتی من چیزی می نوشم، این عمل به باز کردن دهان و نوش جان کردن آن چیز منحصر نمی شود. اتفاقات زیادی در پی آن بوقوع می پیوندد. اولاً، شربت جزئی از وجود من می شود. معمولاً واکنشی غیر از آنچه انتظار می رود از خود نشان می دهم. کومبوچا قبل از هر چیز بر روح و احساس ما اثر می گذارد. احساس شادی، آرامش و رضایت در ما به وجود می آید. آنگاه نوبت واکنش آگاهی ماست. یعنی، آگاهی ما آنچه را که نوشیده ایم جذب می کند. در این حال، متوجه می شویم که تمرکز و تصمیم گیری برایمان آسانتر شده است. حالا دیگر موضوعهای مهم را فراموش نمی کنیم و آثار نیکوی کومبوچا را عملاً بر روی فعالیتهای مغز و شعورمان مشاهده می کنیم. دست آخر نوبت به جسممان می رسد. حال چگونه می توان راه درست نوشیدن کومبوچا را آموخت؟ هر کس باید شخصاً به جواب برسد زیرا هر فرد به گونه ای خاص واکنش نشان می دهد و احساس متفاوتی دارد. سیستم بدن هر فرد مطابق با اوضاع و احوال خود او عمل می کند. اساس کار را آفریدگار پی ریزی می کند، ولی هر کاری که ما می کنیم با آنچه که دیگری می کند، متفاوت است. شاید مشابهتهای زیادی وجود داشته باشد، ولی همه چیز یکسان نیست. این امر در تعیین میزان مصرف کومبوچا نیز از جانب هر فرد صادق است. در هر صورت باید برای نوشیدن کومبوچا به برنامه منظمی مجهز باشید.

 آیا کامبوچا عوارض جانبی نامطلوب دارد؟   

  کامبوچایی که با چای سیاه یا سبز تهیه می شود، نسبت به خود چای از تأثیر بیشتری برخوردار است. بنابراین تعجب آور نیست که بچه ای که یک استکان کومبوچا می نوشد دچار بی خوابی شود. در بکار بردن انواع گیاهان برای تهیه کومبوچا باید نهایت دقت را بکار برد تا مقدار معینی از هر گیاه استفاده شود.

اگر بعد از مدتی کومبوچا هنوز شیرین بود، دلیل بر تغییر کیفیت آن است. زمانی چنین اتفاق می افتد که میزان دما در دورة تخمیر بیش از حد لازم باشد.

چایی که بکار می برید، چه سیاه باشد و چه سبز و یا اینکه از نواع دیگر گیاهان دارویی استفاده کنید، مهمترین عامل در کشت کومبوچاست، ولی متأسفانه مردم هنوز آن طور که باید متوجه اهمیت آن نیستند. عوارض جانبی منفی کومبوچا به طرز کشت آن مربوط نیست؛ بلکه به مواد بکار برده شده و جریان تخمیر مربوط می شود. انواع گیاهان اعم از دارویی و چای، هنگام تخمیر تغییر ماهیت می دهند. خواص آنها در جریان تخمیر بیشتر و براحتی جذب بدن می شود. باید بدانید با تمام فوایدی که گیاهان دارویی دارند، چنانچه بدرستی مصرف نشوند، ممکن است زیانبار باشند.

مقدار شکر، مدت زمان تخمیر، میانگین دمای دورة تخمیر و زمان و دمای بعد از تخمیر در یخچال، هر یک به تنهایی آثار مربوط به خود را دارد.    

 وقتی با قارچ زنده سر و کار داریم، هر اشتباهی می تواند زیانبار و حتی مهلک باشد. چنانچه تنظیم دما بدرستی انجام نگیرد و یا مایع طولانی تر از حد معمول نگهداری شود، قارچ ممکن است بیش از حد لزج شود. در چنین وضعیتی قارچ را با آب لیمو و یا سرکة انگور بشویید و مجدداً از آن استفاده کنید. چنانچه ضروری نباشد، قارچ را نشویید. همیشه سر ظرف را به اندازه 5 سانتیمتر خالی بگذارید. حتماً باید به ازای هر لیتر آب 80 گرم شکر به کار برده شود.

وقتی قارچ کپک می زند، اصلاح آن دشوارتر است. دمای خیلی کم و یا محیط آلوده می تواند شرایط کپک زدگی را فراهم آورد. در چنین حالتی، شربت را دور بریزید و قارچ را به طریقی که قبلاً ذکر شد بشویید. 10 درصد شربت را از ظرف دیگری که قبلاً تهیه کرده اید استفاده کنید. چنانچه همین یک ظرف شربت را داشتید می توانید از سرکه (سرکه کومبوچا بهتر است) استفاده کنید، بعد از چند روز شربت باید بویی شبیه به بوی میوه و سرکه داشته باشد. این بو علامت خوبی است و بر صحت جریان تخمیر دلالت می کند. نباید بوی کپک زدگی به مشام برسد. البته بهترین راه این است که قارچ را هم دور بیندازید (برای احترام به قارچ آنرا همیشه زیر خاک دفن کنید) و از یک قارچ سالم بهره بگیرید و نکات لازم را بدقت رعایت کنید.

در مناطقی که مگس سرکه یافت می شود، لازم است در ظرف را با ململ بپوشانید. و با کش محکم کنید تا حشرات داخل ظرف نشوند و تخم ریزی نکنند.

توجه: قارچ مرده و نا سالم نمی تواند بدرستی عمل کند و شربت حاصل از آن سالم نخواهد بود.